- solğunluq
- сущ.1. бледность. Yanaqların solğunluğu бледность щёк2. блёклость. Çiçəklərin solğunluğu блёклость цветов
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
solğunluq — is. Solğun olma, saralma, rəngi qaçma, solğun şeyin halı. Lakin onun sifətində bir solğunluq nişanı var; Məncə onun bu dərdini dərd çəkənlər duyub anlar. S. V.. Çimnaz arvad da gecə yatmadığından çox solğundu və bu solğunluğu ağbirçək, kiçik… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süfrət — ə. sarılıq, solğunluq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hindu — bax hindli. <Şeyx Sənan günəşi göstərir:> Türk, hindu, ərəb, əcəm bilməz; Nuri hər yanda artar, əksilməz. . . H. C.. Hindu xal – hindli qadınların adətən üzlərinə (daha çox alınlarına) qoyduqları xal, qara xal (əsasən klassik şeirdə).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pəjmürdəlik — is. Pəjmürdə adamın görkəmi; solğunluq, pərişanlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutqunluq — is. 1. Buludluluq, dumanlılıq; tutqun havanın, göyün vəziyyəti. Göyün üzünü qar havasına məxsus bir tutqunluq bürümüş, şiddətli küləklə qar yağırdı. S. H.. Hər tərəf yaş, duman kimi boz bir tutqunluq içində idi. M. C.. 2. Batqınlıq, batıqlıq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti